Je eigen Process book

Je eigen Process book

Één van de eerste opdrachten die ik kreeg op de kunstacademie was het maken van een process book. Dit kan in de vorm van een dummy, poster, post card of eigenlijk elk oppervlak dat je maar kan verzinnen. En natuurlijk toen wij de docent vroegen wat dan precies een process book was, haalde hij zijn schouders op en keek ons aan met een blik die zei: ‘Whatever you want it to be.’ Verdorie Tjibbe, dit was natuurlijk een antwoord waar we geen bal aan hadden, maar dat we helaas – en gelukkig – zo vreselijk vaak krijgen van onze docenten. Dus hoe pak je dit aan? En wat is er zo belangrijk – en leuk – aan het maken/hebben van het eigen processbook?

Zoals met alles wat je doet wat met kunst te maken heeft, is er niet 1 juiste wijze om te beginnen. Maar je maakt het jouw eigen wijze door veel te proberen en te staan achter de keuzes die je maakt. Ik wist niet hoe ik moest beginnen. Het enige dat ik wist, was dat ik een soort creatief proces moest ondergaan en dat moest laten zien op papier.

   

Na eeuwig staren naar een leeg vel papier heb ik een oud boek uit de kast gepakt dat ik ooit voor een euro had gekocht, en nooit zou gaan lezen. Ik ben simpelweg begonnen met plaatjes uit tijdschriften halen en deze in het boek te plakken. Al snel kwam ik in een soort flow waarbij ik begon te tekenen in het boek, en een verzameling maakte van foto’s, gedichten en mensen die me inspireerden.

Als je dit een beetje bijhoudt en ongeveer om de dag iets tekent, schrijft of plakt, zul je zien dat je na een tijdje een hele mooie verzameling van allemaal inspirerende dingen hebt. De volgende keer dat je een beetje vastloopt, hoef je alleen maar in je boek te bladeren om weer inspiratie op te doen! Dit is dus een beetje wat een processbook is/kan zijn: een verzameling van dingen die zich in jouw hoofd afspelen en waar jij gefascineerd door bent.

Het moeilijkste aan het maken van een processbook is dat het niet perfect is, of eigenlijk zelfs mag zijn. Het gaat niet om je eindproduct. Niet om wie de beste en mooiste tekening kan maken. Dit middel is er juist voor om zoveel mogelijk fouten te maken en zoveel mogelijk te proberen. Onderzoek wat je wilt maken, stop dat in je boek en brainstorm er omheen. Waag het niet pagina’s eruit te scheuren omdat je er niet tevreden mee bent! Als je zo iemand bent als ik; stop dan niet met het werken in je dummy/schetsboek omdat je niet tevreden bent, en waag het niet een nieuwe te kopen. Face your fears, accepteer je fouten en blijf er in werken tot hij vol zit. Beter nog, voeg nog wat extra bladzijden toe. Alles mag immers, want dit is jouw plekje.

Het vullen van een dummy/schetsboek met schetsen die niet af zijn, plaksels die je leuk vindt en eigenlijk alle dingen die je er maar in wilt doen, is niet alleen goed voor het ontwikkelen van je eigen creatieve proces; het is ook nog eens heel handig voor in je portfolio, wanneer je een toelating wilt gaan doen voor een kunstacademie.

Als je alleen maar perfecte dingen meeneemt naar je toelatingsgesprek, hoe moet de school dan nog weten wat ze je kunnen leren? Laat zien dat je creatief kan denken, dat je potentie hebt om veel te leren – en laat ook weten dat je daar open voor staat! – dan is de kans groot dat ze erg enthousiast over je zullen zijn.

Hoe vreemd dit misschien ook zal voelen, het laten zien van je fouten, juist met het doel om anderen wel te overtuigen dat jij goed genoeg bent; is toch een beetje hoe het werkt. Dus let it go! 😉

Al met al, denk ik dat de dingen die je hiervan echt moet onthouden zijn:

  1. Face your fears: durf fouten te maken en daarvan te leren.
  2. Let it go: niemand is perfect, en durf je proces te laten zien aan de buitenwereld.

Ik ben heel benieuwd wat jullie ervan maken! 🙂

Julia

(guest writer)

No comments yet. Be the first one to leave a thought.
Leave a comment

Leave a Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.